• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَدَب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: حَدَب (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: حدب (مفردات‌قرآن)، حدب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تپه.

حَدَب: (وَهُمْ مِّنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ)
[۱] انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    

«حَدَب» (بر وزن ادب) به معنای بلندی‌هایی است که میان پستی‌ها قرار گرفته و گاهی به برآمدگی پشت انسان نیز حدب گفته می‌شود.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۲۲.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۶.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۴۹.    



(حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ)
[۵] انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
(تا آن زمان که راه بر «یاجوج» و «ماجوج» گشوده شود؛ و آنها از هر محلّ مرتفعی به سرعت عبور کنند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حدب - با دو فتحه- به معناى زمين‌هاى بلندى است كه بين زمين‌هاى پست قرار گرفته باشد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۶۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۶۵.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۱۵.    
)

۱. ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۲۲.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۴۹.    
۵. ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۶۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۶۵.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۱۵.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَدَب»، ص۱۸۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انبیاء | لغات قرآن
جعبه ابزار