• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حنف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حنف (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حنف (مفردات‌قرآن)، حَنیف (لغات‌قرآن)، ابوبحر احنف بن قیس سعدی تمیمی اصفهانی.


حنف از واژگان نهج‌البلاغه به معنای میل به حق است. احنف بن قيس از اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) است و نامش در نهج البلاغه فقط یک دفعه آمده است.


حنف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۸.    
به معنای میل به حق است.
[۲] ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۱۱۰.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱.    
احنف بن قیس یکی از اصحاب رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) و امام حسن(علیه‌السلام) می‌باشد. نام اصلی‌اش ضحاک و از قبیله تمیم است.
[۴] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۱، ص۳۳۲.    
[۵] ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۱، ص۱۴۵.    


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۲۸

امام خطاب به احنف بن قیس فرمود: «يَا أَحْنَفُ، كَأَنِّي بِهِ وَقَدْ سَارَ بِالْجَيْشِ الَّذِي لاَ يَكُونُ لَهُ غُبَارٌ وَلاَ لَجَبٌ.»
[۶] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۸۸، خطبه۱۲۸.    
[۷] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۳، خطبه۱۲۴.    
[۸] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۵، خطبه۱۲۸.    
«اى «احنف» گويا من او را مى‌بينم كه با لشكرى كه نه گرد و غبار دارد و نه صداهاى برخاسته و بلند شده.»
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۷، خطبه۱۲۸.    
[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۹.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۱] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۰.    
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۴۸.    
[۱۳] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۰۶.    
[۱۴] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۲۵.    
)

یک مورد از این ماده در نهج‌البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۸.    
۲. ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۱۱۰.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱.    
۴. ↑ ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۱، ص۳۳۲.    
۵. ↑ ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۱، ص۱۴۵.    
۶. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۸۸، خطبه۱۲۸.    
۷. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۳، خطبه۱۲۴.    
۸. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۵، خطبه۱۲۸.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۷، خطبه۱۲۸.    
۱۰. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۹.    
۱۱. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۰.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۴۸.    
۱۳. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۰۶.    
۱۴. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۲۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حنف»، ج۱، ص۳۰۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 128 نهج البلاغه
جعبه ابزار