• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حمدان‌ بن حمدون

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


آلِ حَمْدان، سلسله‌ای شیعی مذهب از قبیله ابن تَغْلِب که از حدود ۲۹۲ق/۹۰۵م تا ۳۹۴ق/۱۰۰۴م بر بخش‌هایی از شام و شمال عراق (جزیره) فرمان راندند. نیای این سلسله، حمدان بن حَمْدون بن حارث نام داشت.


نیای سلسله آل حمدان، حمدان بن حَمْدون بن حارث نام داشت که با قبیله خویش در پیرامون موصل ساکن شده بود.

حمدان بن حَمْدون بن حارث، در ۲۵۴ق/۸۶۸م با تغلبیان دیگر به پیکار با خوارج، متّحد شد و بر قلعه ماردین یا قلعه صواره نزدیک عینِ زعفران چیره گردید. معتضد عبّاسی (خلافت، ۲۷۹-۲۸۹ق/۸۹۲-۹۰۲م) خود برای تصرّف قلعه به سوی حمدان رفت
[۱] ابن عبری، ابوالفرج، تاریخ مختصرالدّول، ج۱، ص۱۵۰.    
[۲] ابن عبری، ابوالفرج، تاریخ مختصرالدّول، ج۱، ص ۱۶۹-۱۷۳.    
ولی او قلعه را رها کرد و آن را به پسر خود حسین واگذاشت و وی قلعه را به معتضد سپرد. اندکی بعد خلیفه حمدان را گرفت و به زندان افکند. برخی گفته اند، او امان گرفت و به بغداد آمد و گرفتار شد. وی در زندان بماند تا پسرش حسین در ۲۸۳ق/۸۹۶م لشکر هارونِ خارجی را شکست داد و از خلیفه خلعت گرفت و بدین‌سان بند از پای حمدان برداشته شد.
[۳] طبری، محمّد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۲۱۴، به کوشش دوخویه، لیدن، ۱۸۹۰م.
[۴] طبری، محمّد بن جریر تاریخ طبری، ج۲، ص۱۴۲، به کوشش دوخویه، لیدن، ۱۸۹۰م.


۱. ↑ ابن عبری، ابوالفرج، تاریخ مختصرالدّول، ج۱، ص۱۵۰.    
۲. ↑ ابن عبری، ابوالفرج، تاریخ مختصرالدّول، ج۱، ص ۱۶۹-۱۷۳.    
۳. ↑ طبری، محمّد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۲۱۴، به کوشش دوخویه، لیدن، ۱۸۹۰م.
۴. ↑ طبری، محمّد بن جریر تاریخ طبری، ج۲، ص۱۴۲، به کوشش دوخویه، لیدن، ۱۸۹۰م.


دانشنامه بزرگ اسلامی مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی برگرفته از مقاله «آل‌حمدان»، ج۱، ص۴۰۹.    




جعبه ابزار