• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَظّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَظّ (به فتح حاء و تشدید ظاء) از واژگان قرآن کریم به معنای نصیب است.



حَظّ به معنی نصیب است.


به مواردی از حَظّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - حَظّ (آیه ۱۱ سوره نساء)

(لِلذَّکَرِ مِثْلُ‌ حَظِّ الْاُنْثَیَیْنِ‌)
«برای پسر مثل نصیب دو دختر است.»


۲.۲ - حَظّ (آیه ۷۹ سوره قصص)

(اِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ‌)
«حقا که او صاحب نصیب بزرگی از مال دنیا است‌.»


۲.۳ - حَظًّا (آیه ۱۴ سوره مائده)

(فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ‌)
«نصیبی و قسمتی را از آن‌چه تذکّر داده شده بودند، از یاد بردند.»



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۵۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۴۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۸۳.    
۴. نساء/سوره۴، آیه۱۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۳۲۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۰۷.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۴۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴.    
۹. قصص/سوره۲۸، آیه۷۹.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۱۶.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۷۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۳۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۱۷.    
۱۴. مائده/سوره۵، آیه۱۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۹۳.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۴۱.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۴۹.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حظّ»، ج۲، ص۱۵۴.    






جعبه ابزار