حصر صفت بر موصوف حقیقی

حصر صفت بر موصوف حقیقی، اختصاص یک صفت به چیز یا شخصی به طور حقیقی است.

از اقسام حصر، حصر حقیقی صفت بر موصوف است؛

(لا اله الا الله) و (وما من دآبة فی الارض الا علی الله رزقها) که به طور حقیقی، آیه نخست الوهیت و آیه بعد، رزق جنبندگان را فقط صفت خداوند می‌دانند.

۱.	↑ محمد/سوره۴۷، آیه۱۹.
۲.	↑ هود/سوره۱۱، آیه۶.
۳.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۶۶.
۴.	↑ کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۲۴.