• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حصر حکم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حصر حکم به اختصاص حکم به موضوعی معیّن و سلب آن از سایر اشیا اطلاق می‌شود.



حصر از یک نظر بر دو قسم است: ۱. حصر حکم؛ ۲. حصر موضوع .


هر گاه حصر در کلام به حکم برگردد، حصر حکم نامیده می‌شود. در مثال «ما جائنی القوم الا زیدا» حکم مجیء فقط برای زید اثبات و از غیر او نفی شده است.
در کتاب « فوائد الاصول » آمده است:
«ولا اشکال فی ان مثل (الاّ) یفید حصر الحکم فی المستثنی منه و اخراج المستثنی عنه بعد الاسناد».
مرحوم « محقق نائینی » معتقد است بحث ازمفهوم داشتن و یا مفهوم نداشتن حصر ، به این برمی گردد که آیا حصر، حصر حکم است و یا حصر موضوع. وی در این باره می‌گوید:
«الفصل الرابع: فی مفهوم الحصر. لایخفی ان النزاع فیه ایضا یرجع الی ان الحصر حصر للحکم او للموضوع».


۱. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ص۵۰۵.    
۲. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ص۵۰۵.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۳، برگرفته از مقاله «حصر حکم».    






جعبه ابزار