حزب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حزب (به کسر حاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای دسته و گروه که
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی
معجزه‌ای از
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از این واژه استفاده نموده است.
حِزب به معنای دسته و گروه آمده است و هنگامی به آنان حزب گفته می‌شود که دارای تشكُّل، وحدت عقيده و هدف باشند.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص معجزه‌ای از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) خطاب به
کفار قریش فرموده است: آن‌چه را كه مى‌خواهيد به شما نشان خواهم داد و مى‌دانم كه به طرف خير بر نخواهيد گشت. «
«إِنَّ فِيكُمْ مَنْ يُطْرَحُ فِي الْقَلِيبِ وَ مَنْ يُحَزِّبُ الْأَحْزَابَ»؛
(در ميان شما كسانى هستند كه در چاه «بدر» انداخته خواهند شد و كسانى كه احزاب را تشكيل داده به
جنگ من خواهند آمد.)»
منظور از مقتولان، كفار در
جنگ بدر است كه به چاه انداخته شدند و منظور
ابوسفیان است كه
جنگ احزاب (خندق) را پى‌ريزى نمود.
این واژه نه بار در «نهج البلاغه» آمده است مانند:
• امام (علیه‌السلام) در مورد
عبادت و اطاعت رستگاران فرموده است: «
«وَهَمْهَمَتْ بِذِكْرِ رَبِّهِم شِفَاهُهُمْ، وَتَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِم ذُنُوبُهُمْ أُولئِكَ حِزْبُ الله، أَلاَ إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ».»
• آن حضرت در خصوص
بصیرت و آگاهی امام می‌فرماید: «
«أَلاَ وإنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ جَمَعَ حِزْبَهُ وَاسْتَجْلَبَ خَيْلَهُ وَرَجِلَهُ».»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حزب»، ص۲۶۹.
