جُدُر (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جُدُر: (مِنْ وَرآءِ جُدُرِ) «جُدُر» جمع
«جدار» به معنای «
دیوار» است، و ریشه اصلی این لغت به معنای ارتفاع و بلندی است.
(لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ) (آنها همگی جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها با شما نمیجنگند. پیکارشان در میان خودشان شدید است، امّا در برابر شما ضعیف! گمان میکنی آنها متحدند، در حالی که دلهایشان پراکنده است؛ این بخاطر آن است که آنها گروهی هستند که
تعقّل نمیکنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: این آیه شریفه هم اثر رهبت
منافقین از
مسلمین را بیان میکند، و هم اثر
بزدلی یهودیان را. میفرماید:
بنی النضیر و منافقین هر دو طایفه از جنگیدن با شما در فضای باز خودداری میکنند، و جز در قلعههای محکم و یا از پس و پشت دیوارها با شما کارزار نمیکنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جُدُر»، ص۱۶۳.