جَلْو (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَلْو (بر وزن عقل) یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای آشکار شدن و آشکار کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص رابطه با
خدای تعالی و جریان
جنگ صفین و ... از این واژه استفاده نموده است.
این واژه ۲۱ بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
جَلْو (بر وزن عقل) به معنای آشکار شدن و آشکار کردن سخت آمده است.
این واژه به صورت
لازم و
متعدی هر دو آمده است.
چنان‌که گفته می‌شود: «
جَلى لى الاَمر: وَضَحَ.»
واژه «تجلّى» نيز به معنى آشكار شدن است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با خداوند فرموده است:
«فَتَجَلَّى سُبْحانَهُ لَهُمْ في كِتابِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكونوا رَأَوْهُ، بِما أَراهُمْ مِنْ قُدْرَتِهِ.» «خدای سبحان به آنها در کتابش آشکار شد با آنچه از قدرتش به آنها داد بی‌آنکه خدا را ببینند.»
در صفین به یارانش فرمود:
«فَصَمْداً صَمْداً حَتَّی یَنْجَلیَ لَکُمْ عَمودُ الْحَقِّ.» «در قصد خویش ثابت باشید تا ستون حق بر شما آشکار شود.»
این واژه ۲۱ بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلو»، ج۱، ص۲۲۷.
