جَبْه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَبْه (به فتح جیم و سکون باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای وسط پيشانى و موضع
سجده است.
جَبْهَه (به فتح جیم و سکون باء) به همان معنا می‌باشد.
جمع آن
جِباه (به کسر جیم و فتح باء) است.
جَبْه و
جَبْهَه به معنای وسط پيشانى و موضع سجده است.
جمع آن جباه است.
به موردی
جَبْه از که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(... فَتُكْوى بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ ...) «با آن‌ها پيشانی‌هايشان و پهلوهايشان و پشت‌هايشان داغ كرده می‌شود.»
جبهه در معناى ديگرى نيز به كار رفته ولى در
قرآن مجید فقط در معنای پيشانى آمده است.
جبهه تنها يک بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جبه»، ج۲، ص۱۵.
