• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَأْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَأر (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای تضرع و زاری، جهت بلند کردن صدا برای دعا است.
حضرت علی (علیه‌السلام) ثواب اهل زهد و توصیف ملائکه، از این واژه استفاده نموده است.



جَأر (به فتح جیم) به معنای تضرع و زاری، جهت بلند کردن صدا برای دعا آمده است. واژه «جوار» نیز، به‌همین معنی است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جأَرْتُمْ - خطبه ۵۲ (درباره ثواب اهل زهد)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با ثواب اهل زهد فرموده است: «فَوَ اللهِ لَوْ ... جَأَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلي الرُّهْبانِ ... الِْتمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَيْهِ ... لَكَانَ قَلِيلاً فَيَما أَرْجُو لَكُم مِنْ ثَوَابِهِ...»؛
«به خدا سوگند! اگر ... همچون راهبان، زارى نماييد و براى نزديكى به حق و بالا رفتن درجات خود نزد او و آمرزش گناهانى كه ثبت شده و مأموران حق آن را نگهدارى مى‌كنند ... (اينها همه) در برابر ثوابى كه من برايتان انتظار دارم كم است.».

۲.۲ - الجُؤَارِ - خطبه ۹۱ (در وصف ملائکه)

امام (علیه‌السلام) در خطبه ۹۱، در وصف ملائکه فرموده‌اند: «وَ لا مَلَکَتهُمُ الأَشغالُ فَتَنقَطِعَ بِهَمسِ الجُؤَارِ إِلَیهِ أَصواتُهُم»؛
«مناجات‌هاى طولانى، زبان آنان را كند نكرده، و اشتغال به غير خدا آنها را تحت تسلّط خود نياورده تا نداى بلند آنان را به تضرّع و خشوع كوتاه سازد».
این واژه سه ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۱۹۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۳۹.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص، خطبه.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۹۷، خطبه ۵۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه۵۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۰۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۵۹۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۱۶.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۳۲.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۱۹۳، خطبه ۹۰.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۳۰، خطبه ۹۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۰، خطبه۹۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۸۷.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۴۴.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۵۹.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۲۴.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۹۲.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جار»، ج۱، ص۱۹۵.    






جعبه ابزار