• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جوّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۲)
مقالات مرتبط: جوّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، هوا.
دیگر کاربردها: جو (ابهام‌زدایی).

جَوّ (به فتح جیم و تشدید واو)، از واژگان قرآن کریم به معنای هوا است.


جَوّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۹۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۳.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۹۱.    
به معنی هوا است.
[۴] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۴.    


(اَلَمْ یَرَوْا اِلَی الطَّیْرِ مُسَخَّراتٍ فِی‌ جَوِّ السَّماءِ)
[۵] نحل/سوره۱۶، آیه۷۹.    
«آیا نگاه نکرده‌اند به پرندگان که در فضای آسمان مسخّرند.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۱۲.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۵۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۸۱.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۳.    
اگر جوّ به معنی هوا باشد چنانکه از راغب نقل شد «السّماء» در آن صورت مطلق و اعمّ است و جوّ قسمتی از آن می‌باشد.
[۱۰] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۹۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۳.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۹۱.    
۴. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۴.    
۵. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۷۹.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۱۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۵۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۸۱.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۳.    
۱۰. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جوّ"، ج۲، ص۹۰.    


رده‌های این صفحه : آسمان | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نحل
جعبه ابزار