• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جنّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: جن (مفردات‌قرآن)، جن.

جِنّ (به کسر جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای موجودی غیر مادّی (نیمه مادّی) با شعور و اراده دارای تکلیف که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص حضرت سلیمان (علیه‌السلام) و صفات خدا و اهداف رسالت از این واژه استفاده نموده است.



جِنّ (به کسر جیم) به معنای موجودی غیر مادّی (نیمه مادّی) با شعور و اراده و دارای تکلیف، آمده است. این موجود در روز قیامت همانند انسان برانگیخته خواهد شد. همچنین مانند انسان، دارای افراد مؤمن و مشرک، مطیع و عاصی و... است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با حضرت سلیمان (علیه‌السلام) فرموده است: «الذی سخرّ له ملک الجن و الانس مع النبوّة و عظیم الزلفة.»
امام (علیه‌السلام) در خصوص صفات خدا و اهداف رسالت نیز فرموده‌ا‌ند: «و هو الذی اسکن الدنیا خلقه و بعث الی الجنّ و الانس رسله.»


این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۲، خطبه۱۸۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۵، خطبه۱۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جنّ»، ص۲۳۴.    






جعبه ابزار