• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جعفر بن محمد رودکی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف






جعفر بن محمد رودکی (میانه قرن ۳ـ ۳۲۹ق) ازحافظان قرآن، شاعران، نوازندگان و موسیقی‌دانان قرن سوم و چهارم هجری قمری بود. وی صدای بسیار نیکویی داشته است. وی نخستین کسی بود که به زبان فارسی شعر می‌سرود. در تعداد ابیات شعر جعفر رودکی از صدهزار تا یک میلیون و سیصد هزار بیت بیان شده است.



ابوالحسن ابوعبداللّه جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمان بن آدم بخاری سمرقندی رودکی.
فرید الدین رودکی منسوب به بَنُجْ از آبادی‌های رودک سمرقند است و احتمالاً در میانه سده سوم هجری در رودک چشم به جهان گشود.
[۳] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۲.

وی از همان آغاز جوانی در شعر و موسیقی مشهور شد و اشعاری نیکو و متین می‌سرود. رودکی نخستین کسی دانسته شده که اشعار فارسی سروده و بر تمام شاعران فارسی زبان عصر خویش مقدم بوده و در عرب و عجم، نظیر و مانندی نداشت.


رودکی افزون بر شعر در فن موسیقی و نواختن بربط بسیار توانا بود و صدای نیکویی داشت.
معروف است که رودکی بیش از صدهزار بیت شعر داشته و حتی برخی شمار آن را بیش از یک میلیون وسیصدهزار بیت دانسته‌اند که انگشت شماری از آن باقی مانده است.
[۶] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۱۲۹.
[۷] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۸.

نقل است که وی از آغاز نابینا بود و درحالی که هشت سال بیشتر از عمرش نگذشته بود، قرآن را با قرائات هفت گانه حفظ کرد؛ ولی برخی بر این عقیده‌اند که وی در پایان عمر، بینایی خود را از دست داده است.
[۱۰] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۴.

وی از فردی به نام اسماعیل بن محمد بن اسلم سمرقندی حکایت‌هایی روایت کرده است.


رودکی از ندیمان و خواص نصر بن احمد سامانی بوده
[۱۲] نظامی عروضی سمرقندی، چهار مقاله عروضی، ص۵۲.
و به دستور او کتاب کلیله و دمنه را به نظم درآورده و برای آن چهل هزار درهم پاداش گرفته بود. او از این طریق و دریافت جوایز فراوان و متعدد، ثروت و اموال فراوانی به دست آورد
[۱۵] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۴.

از آثار دیگر رودکی:



تاریخ درگذشت رودکی به اختلاف بسیار نقل شده؛
[۱۹] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۱۲۹.
[۲۰] خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۲۴۱.
ولی سمعانی در انساب ـ که از قدیمی‌ترین منابع است ـ وفات او را به سال ۳۲۹ هجری در رودک سمرقند دانسته است. آرامگاه وی در روستای بَنُج واقع شده است.
[۲۳] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۲۱.
(دیگر منابع:
[۲۵] به کوشش ایرج افشار، یادداشت‌های قزوینی، ج۵، ص۱۱۱۵.
[۲۶] الرازی، محمد بن قیس، المعجم فی معاییر اشعارالعجم، ص۱۶۷.
[۲۷] الرازی، محمد بن قیس، المعجم فی معاییر اشعارالعجم، ص۳۰۲.
).


۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۲، ص۳۳۵.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۱، ص۴۹۸.    
۳. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۲.
۴. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۳۴۲.    
۵. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۶، ص۱۹۲.    
۶. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۱۲۹.
۷. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۸.
۸. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۳۳۹.    
۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، جزء۲، ص۳۸۹.    
۱۰. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۴.
۱۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۶، ص۱۹۲.    
۱۲. نظامی عروضی سمرقندی، چهار مقاله عروضی، ص۵۲.
۱۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۰۸.    
۱۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، جزء۲، ص۳۸۹.    
۱۵. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۳۷۴.
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، جزء۲، ص۳۸۹.    
۱۷. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۲۷۰.    
۱۸. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۱۳۲.    
۱۹. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۱۲۹.
۲۰. خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۲۴۱.
۲۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۲، ص۳۴۲.    
۲۲. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۶، ص۱۹۲.    
۲۳. صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۱، ص۲۱.
۲۴. قمی، عباس، الکنی والالقاب، ج۲، ص۲۸۴.    
۲۵. به کوشش ایرج افشار، یادداشت‌های قزوینی، ج۵، ص۱۱۱۵.
۲۶. الرازی، محمد بن قیس، المعجم فی معاییر اشعارالعجم، ص۱۶۷.
۲۷. الرازی، محمد بن قیس، المعجم فی معاییر اشعارالعجم، ص۳۰۲.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «جعفر رودکی»، ج۲، ص۱۵۶.






جعبه ابزار