• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جامع قرائات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جامع قرائات، قاری جمع کننده بین قرائت‌های مختلف هنگام قرائت است.



«جامع قرائات» یعنی کسی که قرائت‌های مختلف را گردآوری و همه را هنگام تلاوت اعمال می‌کند؛ چه به روش مردم مصر که به جمع حرفی است و چه به روش مردم شام که به روش جمع وقفی است.


ابوالحسن قیجاطی برای جامع قرائت‌ها شرط‌هایی تعیین کرده که حاصل آن پنج شرط به شرح ذیل است:
۱. نیکویی وقف؛
۲. حسن شروع؛
۳. زیبایی ادای کلمات؛
۴. عدم ترکیب؛ یعنی هر گاه قاری خواندن آیه‌ای را شروع کند، تا آن آیه را به پایان نرساند، نباید آن را به قرائت راوی دیگر بخواند؛
۵. رعایت سلسله مراتب قاریان برحسب همان ترتیبی که مؤلفان در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند؛ مثلا باید قرائت نافع را پیش از قرائت ابن کثیر، و قرائت قالون را پیش از قرائت ورش آغاز کند.


ابن جزری می‌گوید: حق این است که مورد پنجم شرط نیست، بلکه مستحب است.
گروهی از راویان هنگام جمع قرائت‌ها تناسب را رعایت و ابتدا از قصر شروع می‌کردند و سپس به مرتبه بالاتر آن می‌رسیدند، که درجه مد است و یا ابتدا اشباع را آغاز می‌کردند و سپس قصر را.
ابن جزری می‌افزاید: هر کس می‌خواهد بین قرائت‌ها جمع کند واجب است در حروف مورد اختلاف، نظر و تامل کند که در ریشه و اصل کدام یک اختلاف است و کدام یک در فروع متفاوتند، و آن جا که تداخل ممکن باشد، به وجه واحد اکتفا کند و در جایی که امکان نظر و تامل نباشد، در صورتی که عطف به پیش از آن با یک کلمه یا دو کلمه یا بیشتر ممکن باشد، بدون آمیخته شدن آن کلمات به یکدیگر آن‌ها را تکرار کند. اگر عطف زیبا نباشد، باید دوباره از ابتدا آن جمله را بخواند تا تمام وجوه اختلاف به طور کامل آشکار شود.


جمع حرفی قرائات.


۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۳.    
۲. ابن جزری، محمد بن محمد، ۷۵۱ - ۸۳۳ق، النشرفی القراءات العشر، ج۲، ص۲۰۴.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «جامع قرائات».    




جعبه ابزار