ثِقَل (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثِقَل (به کسر ثاء و فتح قاف) یا
ثَقیل یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
سنگین و سنگینی که
حضرت علی (علیهالسّلام) در خصوص
شهادتین از این واژه استفاده نموده است.
ثِقَل به معنای سنگین و سنگینی آمده است. اصل این واژه در اجسام است، گاهی در معانی نیز به کار میرود. همچنین واژه «ثِقال» بر وزن رجال است به معنی ثقیلها. واژه «أَثقال» نیز جمع «ثقل» (بر وزن علم) بوده و به معنای آن چیزی است که حملش سنگین میباشد.
امام (صلواتاللهعلیه) درباره شهادتین فرمودهاند: «و نشهد ... شهادتین تصعدان القول و ترفعان العمل، لا یخفّ میزان توضعان فیه و لا یثقل میزان ترفعان عنه.»
«تثاقل» به معنای ثقل و سنگینی را بر خود هموار کردن است؛ چنانکه در
خطبه ۳۹،
آمده است.
این واژه ۳۸ در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثقل»، ص۱۸۷.