ثَقَل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَقَل (به فتح ثاء و قاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای چیز نفیس و مهمّ است.
ثَقَل به معنای چیز نفیس و مهمّ است.
به موردی از
ثَقَل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(سَنَفْرُغُ لَکُمْ اَیُّهَ الثَّقَلانِ) (اى دو گروه
انس و
جن! به زودى به
حساب شما مى‌پردازيم!)
مراد از ثقلان جنّ و انس‌اند علّت ثقلان خوانده شدن اهمیّت و کرامت آن‌هاست زیرا که هر دو ذی‌شعور و عاقل و مورد تکلیف خدایند و از تمام جنبنده‌های روی
زمین (از جهت
عقل و تمییز و
تکلیف) برتر هستند.
و از همین ماده است
حدیث شریف
«اِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی..»«من میان شما دو چیز پر ارزش و بس مهمّ می‌گذارم:
کتاب خدا و اهل بیتم.» پر ارزش بودن آن دو به واسطه آن است که سبب هدایت و سعادت هر دو جهان‌اند.
فیروزآبادی در
قاموس،
ابن اثیر در
نهایه،
زمخشری در
الفائق و
سعید شرتونی در
اقرب الموارد در ماده «ثقل» حدیث شریف را آورده‌اند و
طبرسی در ذیل
آیه فوق آن را نقل می‌کند.
ناگفته نماند:
حدیث الثقلین از احاديث متواتره است آقاى شيخ
قوام‌الدین وشنوی قمّی رساله‌اى به نام حديث الثقلين درباره آن تأليف نموده و به دار التقريب مصر ارسال كرده، دار التقريب بعد از تصديق، آن را با مقدّمه اضافى چاپ كرده است طالبين می‌توانند نسخه‌اى از آن را تهيّه و استفاده نمايند و در آن، محل حديث از كتب اهل سنّت نشان داده شده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثقل»، ج۱، ص۳۱۰.
