ثَرب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَرب (به فتح ثاء) یا
تَثریب (به فتح تاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای
سرزنش، عتاب کردن و
ملامت کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) هنگامی که
عمر بن ابی سلمه مخزومی را از
بحرین به
کوفه فراخواند، از این واژه استفاده نموده است.
ثَرب یا
تَثریب به معنای سرزنش، عتاب کردن و ملامت کردن آمده است.
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به عمر بن ابی سلمه مخزومی، آنگاه که وی را از بحرین به کوفه فراخواند، فرموده است:
«فَإِنِّی قَدْ وَلَّیْتُ النُّعْمَانَ بْنِ عَجْلانَ الزُّرَقیَّ عَلَی الْبَحْرَیْنِ وَ نَزَعْتُ یَدَکَ بِلاَ ذَمٍّ لَکَ وَ لاَ تَثْریبٍ عَلَیْکَ فَلَقَدْ أَحْسَنْتَ الْوِلاَیَهَ وَ أَدَّیْتَ الْأَمَانَهَ».
«امّا بعد! من «نعمان بن عجلان زرقى» را فرماندار «بحرين» قرار دادم و اختيار تو را از فرماندارى آن‌جا برگرفتم؛ بدون اين كه اين كار براى تو مذمّت و يا ملامت در برداشته باشد، چرا كه تو زمامدارى را به نيكى انجام دادى و حقّ امانت را ادا نمودى.»
این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثرب»، ص۱۸۳.
