ثَمَّ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَمَّ (به فتح ثاء و میم) از
واژگان قرآن کریم،
اسم اشاره و مکان بعید است.
این کلمه چهار بار در
قرآن آمده است.
ثَمَّ اسم اشاره و مکان بعید است.
گاهی به آن لفظ تاء اضافه شده و ثمّة گفته‌اند، ولی این کلمه در قرآن نیامده است.
به موردی از
ثَمَ که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَاَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَ وَجْهُ اللَّهِ) «به هر جا رو گردانید روی
خدا در آنجاست.»
(وَ إِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَ مُلْكًا كَبِيرًا) (و هنگامى كه آن جا را ببينى نعمت و ملک عظيمى را مى‌بينى!)
(وَ أَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ) (و ديگران [
لشكر فرعون] را نيز به دريا نزديک ساختيم.)
(مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ) (در آن‌جا فرمانروا و امين است!)
این کلمه چهار بار در
قرآن کریم آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثم»، ج۱، ص۳۱۷.
