تکذیب صالح (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به
تکذیب حضرت صالح علیه‌السلام توسط قومش اشاره شده است.
تكذيب
صالح علیه‌السلام از جانب قومش:
۱. «وان يُكَذّبوكَ فَقَد كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وثَمود؛
اگر تو را تكذيب كنند، امر تازه‌اى نيست؛ پيش از آنها
قوم نوح و
عاد و
ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند.»
۲. «ثُمَّ انشَأنا مِن بَعدِهِم قَرنًا ءاخَرين • فَارسَلنا فيهِم رَسولًا مِنهُم انِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ افَلا تَتَّقون • ... قالَ رَبّ انصُرنى بِما كَذَّبون؛
سپس گروه ديگرى را بعد از آنها به وجود آورديم. و در ميان آنان پيامبرى از خودشان فرستاديم كه: خداى يگانه را بپرستيد؛ كه جز او معبودى براى شما نيست؛ آيا با اين همه، از شرك پرهيز نمى‌كنيد؟!... گفت: پروردگارا! مرا در برابر تكذيب آنان يارى كن!» منظور از «قرناً آخرين» در آيه، بنا بر قولى، قوم «ثمود» است.
۳. «وقَومَ نوحٍ لَمّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ اغرَقنهُم وجَعَلنهُم لِلنّاسِ ءايَةً واعتَدنا لِلظلِمينَ عَذابًا اليما • وعادًا وثَمودا واصحبَ الرَّسّ وقُرونًا بَينَ ذلِكَ كَثيرا؛
و قوم نوح را هنگامى كه پيامبران را تكذيب كردند
غرق نموديم، و آنان را نشانه و عبرتى براى مردم قرار داديم؛ و براى
ستمکاران عذاب دردناكى فراهم ساخته‌ايم! همچنين قوم عادو ثمود و اصحاب رسّ (گروهى كه
درختان صنوبر را مى‌پرستيدند) و اقوام بسيارى را كه در اين ميان بودند، هلاك كرديم»
۴. «كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين • اذ قالَ لَهُم اخوهُم صلِحٌ الا تَتَّقون؛
قوم ثمود نيز پيامبران راتكذيب كردند، هنگامى كه برادرشان صالح به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟!»
۵. «كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وفِرعَونُ ذو الاوتاد• وثَمودُ وقَومُ لوطٍ واصحبُ لَيكَةِ اولكَ الاحزاب • ان كُلٌّ الّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقاب• وما يَنظُرُ هؤُلاءِ الّا صَيحَةً واحِدَةً ما لَها مِن فَواق؛
پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت پيامبران ما را تكذيب كردند! و نيز قوم ثمود و لوط و اصحاب أيكه (قوم شعيب)، اينها احزابى بودند (كه به تكذيب پيامبران برخاستند)! هر يك از اين گروهها فرستادگان ما را تكذيب كردند، و عذاب من درباره آنان تحقّق يافت! اينها با اين اعمالشان جز يك
صیحه آسمانی را انتظار نمى‌كشند كه هيچ مهلت و بازگشتى براى آن وجود ندارد!»
۶. «كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر• فَقالوا ابَشَرًا مِنّا واحِدًا نَتَّبِعُهُ انّا اذًا لَفى ضَللٍ وسُعُر؛
طايفه ثمود نيز انذارهاى الهى را تكذيب كردند. و گفتند: آيا ما از بشرى از جنس خود پيروى كنيم؟! اگر چنين كنيم در
گمراهی و
جنون خواهيم بود.»
۷. «فِرعَونَ وثَمود• بَلِ الَّذينَ كَفَروا فى تَكذيب؛
لشكريان فرعون و ثمود؟! ولى كافران پيوسته در حال تكذيب حقّند.»
۸. «كَذَّبَت ثَمودُ بِطَغوها• فَقالَ لَهُم رَسولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وسُقيها• فَكَذَّبوهُ فَعَقَروها فَدَمدَمَ عَلَيهِم رَبُّهُم بِذَنبِهِم فَسَوها؛
قوم ثمود بر اثر طغيانشان، پيامبر خود را تكذيب كردند،و پيامبر خدا
صالح به آنان گفت:
ناقه و
معجزه خداوند را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد).ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند)؛ از اين رو پروردگارشان آنها و سرزمينشان را بخاطر گناهشان درهم كوبيد و با
خاک يكسان كرد.»
تکذیب‌های قوم ثمود (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «تکذیب صالح علیه‌السلام».
