• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تُراب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تُراب (به ضم تاء) یا ترب یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای خاک است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد گذشتگان، اهالی قبرستان کوفه و سرزنش اهل آن شهر و دیار، از این واژه استفاده نموده است.



تُراب (به ضم تاء) یا ترب به معنای خاک آمده است.
«تربة» نیز به معنی تراب است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - التُّرابِ - خطبه ۱۱۰ (گذشتگان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره گذشتگان فرموده است:
«وَ جُعِلَ لَهُمْ مِنَ الصَّفيحِ أَجْنانٌ وَ مِنَ التُّرابِ أَكْفانٌ وَ مِنَ الرُّفاتِ جيرَانٌ.»
«برای آن‌ها از سطح زمین قبرها قرار داده شد و از خاک کفن‌هایی و از استخوان‌های پوسیده همسایگانی.»

۲.۲ - التُّرْبَةِ - حکمت ۱۲۵ (خطاب به اهل قبور)

هنگام برگشتن از نبرد صفین، خطاب به اهل قبور کوفه فرموده‌اند:
«يا أَهْلَ الدِّيارِ الْموحِشَةِ، وَ الْـمَحالِّ الْمُقْفِرَةِ، وَ الْقُبورِ الْمُظْلِمَةِ يا أَهْلَ التُّرْبَةِ، يا أَهْلَ الْغُرْبَةِ، يا أَهْلَ الْوَحْدَةِ، يا أَهْلَ الْوَحْشَةِ.»
«اى ساكنان خانه‌هاى وحشتناک و مكان‌هاى خالى و قبرهاى تاريک! اى خاک‌نشينان! اى غريبان! اى تنهايان! اى وحشت زدگان.»

۲.۳ - تَرِبَتْ - خطبه ۹۶ (سرزنش اهل کوفه)

همچنین آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی دیگر، اهل کوفه را سرزنش نموده و فرموده است:
«يا أَهْلَ الْكوفَةِ ... تَرِبَتْ أَيْديكُمْ! يا أَشْباهَ الاِْبِلِ غابَ عَنْها رُعاتُها! كُلَّما جُمِعَتْ مِنْ جانِب تَفَرَّقَتْ مِنْ آخَرَ.»
«ای اهل کوفه دستتان در خاک باشد (از خیر محروم باشید) ‌ای امثال شترانی که چوپان‌هایش رفته، هر وقت از محلّی جمع شوند از طرفی پراکنده گردند.» در اقرب الموارد از جوهری نقل کرده که «تربت یداک» نفرین است؛ یعنی: خیر نبینی! ولی خود آن‌را به معنی ترغیب گرفته است. به‌نظر می‌رسد ظهور کلام امام (صلوات‌الله‌علیه) در نفرین است.



این واژه ۱۳ ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۲.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۸، خطبه ۱۱۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۹، خطبه ۱۰۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۶، خطبه ۱۱۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۵، خطبه ۱۱۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۴۸.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۴.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۲۸.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۰۲، حکمت ۱۲۵.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۱۸۱، حکمت ۱۳۰.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۹۲، حکمت ۱۳۰.    
۱۵. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۵، حکمت ۱۳۰.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۲۸.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۲۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۷۷.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۱۹۷.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۲۲.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۱، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.    
۲۴. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۶.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۴.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۱.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۳۰۷.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۹.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۱.    
۳۰. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۶، خطبه۱۳.    
۳۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۸، خطبه۱۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تراب»، ص۱۷۲.    






جعبه ابزار