• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَمارُوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَمارُوا (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: مور (مفردات‌قرآن)، مور (مفردات‌نهج‌البلاغه).


تَمارُوا: (فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ)
[۱] قمر/سوره۵۴، آیه۳۶.    

«تَمارُوا» از مادّه‌ «تماری» به معنای گفتگوی طرفینی برای ایجاد شک، و القای شبهه و مجادله، در برابر حق است.
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۸۵.    
در حقیقت آنها دست به دست هم دادند، و از طرق گوناگون برای ایجاد شک و شبهه در افکار عمومی وارد شدند، تا اثرات انذارهای این پیامبر بزرگ را خنثی کنند.
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۷۲.    



(وَ لَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ)
[۴] قمر/سوره۵۴، آیه۳۶.    
(او آنها را از مجازات ما بيم داد، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاى شک در برابر انذارهاى الهى داشتند.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تماری كه مصدر فعل تمارى است به معناى اصرار بر جدال، و طرف را به شک انداختن است.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۳.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۱.    
)

۱. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۳۶.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۸۵.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۷۲.    
۴. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۳۶.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۰.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَمارُوا»، ص۱۴۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قمر | لغات قرآن
جعبه ابزار