• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَقرِضُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَقْرِضُ: (وَاِذَا غَرَبَتْ تَّقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمَالِ)
«تَقْرِضُ» که معنای «قطع کردن» و بریدن دارد، مفهوم ماموریت را در بر دارد، و از این گذشته «تَقْرِضُ» قطع و پایان را که در مفهوم غروب نهفته است نیز، مشخص می‌کند.



(وَ تَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَ إِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَ هُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُّرْشِدًا) (و اگر در آن‌جا بودى خورشید را مى‌ديدى كه به هنگام طلوع، به سمت راست غارشان متمايل مى‌گردد؛ و به هنگام غروب، به سمت چپ؛ و آنها در فراخنايى از آن غار قرار داشتند؛ اين از نشانه‌هاى خداست. هر كس را خدا هدايت كند، هدايت يافته واقعى اوست؛ و هر كس را گمراه نمايد، هرگز سرپرست و راهنمايى براى اونخواهى يافت.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قرض به معناى قطع و بريدن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۴۰۴.    
۵. کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۵۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۵۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۳۲۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَقْرِضُ»، ص۱۳۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره کهف | لغات قرآن




جعبه ابزار