تَفَطُّر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَفَطُّر (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم طاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای شكافته شدن است.
تَفَطُّر:
شكافته شدن است.
(تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ...) «نزديك است آسمان‌ها از بالايشان بشكافند و
فرشتگان به پروردگارشان
تسبیح و
حمد می‌گويند».
به نظر می‌آيد: مراد از نزديكى تفطّر آسمان‌ها، شكافتن آنها در
قیامت است، چنانكه در آيه:
(السَّماءُ مُنْفَطِرٌ ...) گذشت، شكافتن قهرا از بالاى آسمان‌ها شروع خواهد شد، شايد مراد از آنها طبقات هفتگانه
جوّ باشد.
يكى از بزرگان احتمال داده مراد شكافتن آسمان‌ها براى
نزول وحی باشد، اين احتمال گر چه با سياق آيات و خاصّه
آیه ۵۱ همين سوره مناسب است، ولى در اينصورت براى لفظ
(تَكادُ) محلى نمى‌ماند، وانگهى نزول
وحی كه به وسيله ملك است، شكافتن لازم ندارد.
مع الوصف: شايد مراد
خداوند چيز ديگرى باشد. و اللّه العالم.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فطر"، ج۵، ص۱۹۴.
