تَعجَل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَعجَل:
(وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ) تَعجَل:
در اصل از مادّه
«عَجَلَة» به معنی «شتاب کردن» و چیزی را پیش از هنگام خواستن است.
این آیه، خطاب به
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌گوید:
«... و نسبت به قرآن عجله مکن پیش از آن‌که وحی آن بر تو تمام شود...» (وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ)
از آنجا که گاه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به خاطر عشق به فراگیری
قرآن و حفظ آن برای مردم به هنگام دریافت
وحی عجله می‌کرد و کاملاً مهلت نمی‌داد تا
جبرئیل سخن خود را تمام کند،
آیه مذکور به او
تذکر می‌دهد که تا وحی بر تو تمام نشده نسبت به
قرآن عجله مکن....
از بعضی دیگر از آیات
قرآن نیز استفاده می‌شود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به هنگام نزول وحی شور مخصوصی داشت که سبب می‌شد برای دریافت وحی
عجله کند؛ مانند:
(لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ اِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ فَاِذا قَرَاْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ) «پس بلند مرتبه است خداوندی که فرمانروای حقیقی است و ای پیامبر نسبت به
تلاوت قرآن، پیش از آن‌که وحی آن بر تو تمام شود، شتاب مکن و بگو: «پروردگارا!
علم مرا افزون کن.»
به موردی از کاربرد
تَعجَل در قرآن، اشاره می‌شود:
(فَتَعالَی اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ اَن یُقْضَی اِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُل رَّبِّ زِدْنی عِلْمًا) (پس بلند مرتبه است خداوندى كه فرمانرواى حقيقى است! و اى پيامبر نسبت به
تلاوت قرآن، پيش از آن‌كه وحى آن بر تو تمام شود، شتاب مكن و بگو: «پروردگارا! علم مرا افزون كن.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله
(وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ) نهی از
عجله در قرائت
قرآن است و معنای جمله
(مِنْ قَبْلِ اَنْ یُقْضی اِلَیْکَ وَحْیُهُ) این است که قبل از تمام شدن وحی از ناحیه فرشته وحی،
در خواندن آن
عجله مکن.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عجاف»، ج۳، ص۱۰۵-۱۰۶.
