تَحْمیل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَحْمیل (به فتح تاء و سکون حاء)، از
واژگان قرآن کریم به معنای بار کردن است. مشتق این واژه در
قرآن کریم به کار رفته است، به صورت:
حَمُولَة (به فتح حاء و لام)، به معنی شتری که بر آن بار نهند.
تَحْمیل به معنی بار کردن است.
(مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ) یعنی: «
تورات بر آنها بار شده و به آنها داده شده است.»
(رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ) «پروردگار ما آنچه را که طاقت نداریم بر ما بار مکن.»
حَمُولَة به معنی شتری که بر آن بار نهند،
اسم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد.
(وَمِنَ الْاَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ...) «و از چهارپایان بار بردار و کوچک از آنها به شما داد بخورید از آنچه
خدا روزی داده است.»
(وَکَاَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُها وَ اِیَّاکُمْ) (چه بسا جنبنده‌اى كه قدرت حمل روزى خود را ندارد، خداوند او و شما را روزى مى‌دهد.)
در
المیزان فرموده: حمل رزق ذخیره آن است که انسان و از حیوانات مورچه، زنبور عسل و موش ذخیره می‌کند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تحمیل»، ج۲، ص۱۸۳.
