• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَحاوُر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَحاوُر: (اللَّهُ یَسْمَعُ تَحاوُرَکُمآ)
«تَحاوُر» از مادّه‌ «حور» (بر وزن غور) به معنای مراجعه در سخن یا در‌ اندیشه است و «محاوره» به گفتگوهای طرفینی اطلاق می‌شود.



(قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ) (خداوند سخن آن زن را که درباره همسرش با تو گفتگو می‌کرد و به خداوند شکایت می‌نمود شنید و تقاضای او را اجابت کرد؛ خداوند گفتگوی شما را با هم و اصرار آن زن را درباره حل مشکلش می‌شنید؛ به یقین خداوند شنوا و بیناست.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه تحاور به معنای مراجعه به یکدیگر در سخن گفتن است، که آن را محاوره نیز می‌گویند. وقتی گفته می‌شود حاوره، محاورة معنایش این است که فلانی با فلان کسی گفتگو کرد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. مجادله/سوره۵۸، آیه۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۷۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۴۲۳.    
۵. مجادله/سوره۵۸، آیه۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۱۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۷۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۶۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۱۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَحاوُر»، ص۱۲۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مجادله | لغات قرآن




جعبه ابزار