توبه از زنا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از موارد
توبه که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، «
زنا» است.
تحقق زنای موجب حد، به این است که
انسان آلت اصلی مردانگیاش را در فرج زنی که
اصالتاً بر او
حرام است داخل نماید، بدون وجود
عقد ازدواج دائم یا منقطع و بدون ملک بودن قابله (زنا دهنده) برای فاعل و بدون
تحلیل و بدون
شبهه.
با داخل نمودن
خنثی عورت مردانگی غیر اصلیاش، و همچنین با
دخول حرام غیراصلی (عارضی) مانند دخول در حال
حیض و
روزه و
اعتکاف و همچنین با دخول به شبهه از نظر
موضوع یا
حکم، زنا تحقق پیدا نمیکند.
دخول، به
غیبوبت حشفه در قُبُل یا دُبُر تحقق پیدا میکند. و کسی که حشفه ندارد، دخول در مورد او به این است که
عرفاً صدق دخول نماید ولو اینکه به مقدار حشفه نباشد، و احوط (وجوبی) در اجرای حدّ این است که دخول به مقدار حشفه باشد، بلکه حدّ به کمتر از
حشفه، دفع میشود.
پذيرش توبه زناكار از سوى خدا:
۱. «والَّذانِ يَأتِينِها مِنكُم فَاذوهُما فَان تَابا واصلَحا فَاعرِضوا عَنهُما انَّ اللَّهَ كَانَ تَوّابًا رَحيما؛
و از ميان شما، آن مرد و زنى كه همسر ندارند، و مرتكب آن كار زشت مىشوند، آنها را با اجراى حد
مجازات كنيد و اگر توبه كنند، و خود را اصلاح نمايند، از آنها درگذريد زيرا خداوند، توبهپذير و مهربان است.»
۲. «والَّذينَ ... ولا يَزنونَ ومَن يَفعَل ذلِكَ يَلقَ اثاما • الّا مَن تابَ وءامَنَ وعَمِلَ عَمَلًا صلِحًا فَاولكَ يُبَدّلُ اللَّهُ سَيّاتِهِم حَسَنتٍ ...؛
و كسانى كه ... و زنا نمى كنند؛ و هر كس چنين كند، مجازات سختى خواهد ديد! مگر كسانى كه توبه كنند و
ایمان آورند و
عمل صالح انجام دهند، كه خداوند
سیئات آنان را به
حسنات مبدّل مىكند....»
كيفر نشدن زنان و مردان زناكار، در صورت توبه و
اصلاح خود:
«والَّذانِ يَأتِينِها مِنكُم فَاذوهُما فَان تَابا واصلَحا فَاعرِضوا عَنهُما انَّ اللَّهَ كَانَ تَوّابًا رَحيما؛
و از ميان شما، آن مرد و زنى كه همسر ندارند، و مرتكب آن كار زشت مىشوند، آنها را با اجراى حد مجازات كنيد و اگر توبه كنند، و خود را اصلاح نمايند، از آنها درگذريد زيرا خداوند، توبهپذير و مهربان است.»
امام خمینی در
تحریرالوسیله درباره
توبه از
زنا و اثر آن در
سقوط حد زنا مینویسد: «لو اقرّ بما یوجب الحدّ ثمّ تاب، کان للامام (علیهالسّلام) عفوه او اقامة الحدّ علیه رجماً کان او غیره، ولا یبعد ثبوت التخییر لغیر امام الاصل من نوّابه.»
اگر قبل از
اقرار، توبه نماید حدّ
ساقط است. و اگر به چیزی که
موجب حدّ است اقرار کند، سپس توبه نماید،
امام (علیهالسلام) حق عفو او یا
اقامه حدّ - رجم باشد یا غیر آن - را بر او دارد. و ثبوت
تخییر برای غیر امام اصل - که عبارت از
نواب امام میباشند - بعید نیست.
«یسقط الحدّ لو تاب قبل قیام البیّنة رجماً کان او جلداً، ولا یسقط لو تاب بعده. ولیس للامام (علیهالسّلام) ان یعفو بعد قیام البیّنة، وله العفو بعد الاقرار کما مرّ. ولو تاب قبل الاقرار سقط الحدّ.»
اگر قبل از قیام بیّنه توبه نماید، حد - رجم باشد یا جلد- ساقط میشود. و اگر بعد از آن توبه کند ساقط نمیشود. و امام (علیهالسّلام) حق عفو او را بعد از قیام بیّنه ندارد ولی حق عفو بعد از اقرار را دارد، چنان که گذشت.
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۱۰۳، برگرفته از مقاله «موارد توبه (زنا)». •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی