«لله» در جای مفعول دوم و «شرکاء» مفعول اول و «الجن» هم پاسخ سؤال مقدر است. و «شرکاء» بر «الجن» مقدم شده است تا مطلق شرک ورزی مذمت شده باشد. بنابراین، کلام مطلق است؛ چه شریک «جن» باشد و چه غیر آن؛ ولی اگر «شرکاء» به عقب می‌افتاد و «الجن» مقدم می‌شد، توبیخ فقط درباره شریک قرار دادن جن بود، نه مطلق شرک ورزی.
