تقویم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تقویم: (فی اَحْسَنِ تَقْویمٍ)«تقویم» به معنای چیزی به صورت مناسب در آوردن، و نظام معتدل و کیفیت شایسته است؛
و گستردگی مفهوم آن، اشاره به این است که
خداوند انسان را از هر نظر موزون و شایسته آفرید، هم از نظر جسمی، و هم از نظر روحی و عقلی؛ چرا که هرگونه استعدادی را در وجود او قرار داده، و او را برای پیمودن قوس صعودی بسیار عظیمی آماده ساخته، و با اینکه انسان
«جرم صغیری» است،
«عالم کبیر» را در او جا داده و آنقدر شایستگیها به او بخشیده، که لایق خلعت
«لقد کرمنا بنی آدم» شده است.
(لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ) (كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اين آيه جواب چهار
سوگند قبل است، و منظور از خلق كردن انسان در احسن
تقويم اين است كه: تمامى جهات وجود انسان و همه شؤونش مشتمل بر
تقويم است. و معناى
تقويم انسان آن است كه او را داراى
قوام كرده باشند، و
قوام عبارت است از هر چيز و هر وضع و هر شرطى كه ثبات انسان و بقايش نيازمند بدان است، و منظور از كلمه انسان جنس انسان است، پس جنس انسان به حسب خلقتش داراى
قوام است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تقویم»، ص۱۳۸.