تفسیر کندی (تفسیر ابن اسباط) اثر ابوالحسن علی (زنده در ۲۳۰ ق) فرزند اسباط بن سالم کندی الزطی مقری کوفی، از اصحابحضرت رضا (علیه‌السّلام) و امام الجواد (علیه‌السّلام) و از ثقاتمحدثین و مفسران شیعه. وی حدیث و علوم قرآن و فنون تفسیر را از حضرت علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) و ابی جعفر الثانی محمد الجواد (علیه‌السّلام) اخذ کرد. سپس به تدریس حدیث و فقه و تفسیر در پرداخت و جمع غفیری در حوزه او تربیت یافتند. شیخ طوسی در رجال خـود وی را با لقب کندی بیاع الزطی کوفی معرفی نموده و او را جزء اصحاب حضرت رضا (علیه‌السّلام) و بعد در اصحاب حضرت الجواد (علیه‌السّلام) ذکر نموده است. زطی نوعی از لباس هندی می‌باشد. کـتـب رجـالـی اتفاق کلمه دارند که وی نخست فطحی بود و نامه‌های بسیاری بین او و علی بن مهزیار مبادله گردید سپس به حضرت امام جواد (علیه‌السّلام) ارجاع نمودند و علی بن اسباط بازگشت و فطجبه را ترک نمود. تـفـسـیـر مـورد بحث به زبان عربی و به شیوه روائی که طی تفسیرهای روائی شیعی بسیار نقل گردیده و در کتب معتبر حدیثامامیه ذکر شده است از جمله در کتب اربعه.
