• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفسیر میثم التمار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


میثَم تمّار اَسَدی کوفی (مستشهد ۶۰ ق)، از اصحاب برجستۀ امام علی (علیه‌السلام) است.


مـیـثـم فـرزند یحیی تمار (مستشهد ۶۰ ق) از بزرگان صدر اول شیعه و از خواص اصحاب حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) بود. هـنگام ورود مسلم بن عقیل به کوفه در زندان بود، ابن مرجانه در سال ۶۰ ق پس از بریدن زبان و دست‌ها و پاهایش او را به دار آویخت. همان گونه و ترتیبی که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)) خبر داده بود به شهادت رسید.

تفسیر را از مولای خود حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) فراگرفت و تفسیر خویش را به ابن عباس (م ۶۸ ق) امـلاء کـرد و بـه او گـفـت: سـلـنی ما شئت من تفسیر القرآن فانی قرات تنزیله علی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و علمنی تاویله : هر آنچه خواهی از تفسیر قرآن بپرس زیرا من عین تنزیل را نزد امیرالمؤمنین خواندم و او تاویلش را به من یاد داد. کشی روایـت کـرده است که بعد از املاء تفسیر خود بر ابن عباس خبر شهادت خویش را به ابن عباس داده ابن عباس خیال کرد که میثم از ساحران است، قصد پاره کردن تفسیر او را نمود. میثم تمار به او گفت : این تفسیر را نگهدار چنانچه گفته‌های من حق بود و صحت آن را مشاهده کـردی ایـن تـفـسـیر را داشته باش و اگر گفته های من باطل بود آنگاه آن را پاره کن و چندی نگذشت که گفته های میثم به حقیقت پیوست. شـیـخ ابی عبداللّه مقداد (م ۸۲۶ ق) در کنزالعرفان فی فقه القرآن به قسمتی از تفسیر میثم تمار اشاره و استدلال نموده است.
[۱] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، ج۱۰، ص۱۹۸.
[۲] صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعة، ص۸۳.
[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة ال تصانیف الشیعه، ج۴، ص۳۱۷.    
[۴] ابن داوود، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۹۴.    
[۵] شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کـشـی، ص۷۴.
[۶] شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجـال، ص۵۸.
[۷] اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ص۲۸۴.
[۸] خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۰۳.    
[۹] شیخ کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۲۲۰.


۱. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، ج۱۰، ص۱۹۸.
۲. ↑ صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعة، ص۸۳.
۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة ال تصانیف الشیعه، ج۴، ص۳۱۷.    
۴. ↑ ابن داوود، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۹۴.    
۵. ↑ شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کـشـی، ص۷۴.
۶. ↑ شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجـال، ص۵۸.
۷. ↑ اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ص۲۸۴.
۸. ↑ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۰۳.    
۹. ↑ شیخ کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۲۲۰.


سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن اول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۲/۲۸.    




رده‌های این صفحه : تفاسیر روایی | تفاسیر شیعه | تفاسیر قرن یکم | تفسیر | علوم قرآن | قرآن شناسی | کتاب شناسی
جعبه ابزار