تفسح (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تفسح: (فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّه لَکُمْ)«تفسح» به معنای توسعه دادن می‌باشد.
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَ إِذَا قِيلَ انشُزُوا فَانشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ) (ای کسانی که
ایمان آورده‌اید! هنگامی که به شما گفته شود: «مجلس را وسعت بخشید و به تازه واردها جا دهید»، وسعت بخشید،
خداوند بهشت را برای شما وسعت می‌بخشد؛ و هنگامی که گفته شود: «برخیزید»، برخیزید؛ اگر چنین کنید، خداوند کسانی از شما را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که علم به آنان داده شده درجات عظیمی می‌بخشد؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مصدر تفسح به معناى فراخى است، همچنين كلمه فسح.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تفسح»، ص۱۳۵.
