• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفث (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تفث (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: تَفَثَ (لغات‌قرآن)، دنس (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تفث.


تَفَث (به فتح تاء و فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای چرک است.


تَفَث
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۷.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۳۸.    
چرک است. اصل آن چرک ناخن و غیره است که لازم است از بدن زایل شود.
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    


(ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ‌ وَ لْیُوفُوا نُذُورَهُمْ‌)
[۵] حجّ/سوره۲۲، آیه۲۹.    
اهل تفسیر، قضاء تفث را زایل نمودن آلودگی‌های بدن گفته‌اند که در ایّام احرام بوجود می‌آید، از قبیل گرفتن ناخن، اصلاح مو، شستشو و غیره. در مجمع از زجّاج نقل شده که آن کنایه است از خروج از احرام. در المیزان نیز چنین اختیار نموده است و معنی آیه این است: «سپس چرک و آلودگی خود را زایل کنند و به نذورشان وفا نمایند».
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۷۱.    
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۲۴.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۰.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۰۶.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۳۸.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۵.    
۵. ↑ حجّ/سوره۲۲، آیه۲۹.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۷۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۲۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۰۶.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تفث"، ج۱، ص۲۷۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره حج
جعبه ابزار