تعنیت یعنی سختگیرى کردن. در باب قضا آمده است سخت گیری کردن بر شاهدی که جزء صالحان و اهل معرفت است بر قاضیمکروه است.
بر قاضى در مقام شهادت گرفتن، سختگیرى نسبت به شهودى که جزء صالحان و اهل معرفت و دقّت هستند کراهت دارد، مانند آنکه آنان را از یکدیگر جدا کند یا از ایشان بخواهد همه ویژگیها و مشخّصات مشهودبه را باز گویند و یا آنان را از عواقبشهادتکذببرحذر دارد؛ لیکن سختگیرى نسبت به شهودى که از نظر صلاح و معرفت و دقّت، مورد شک و اتهام هستند مستحب است.
