تسلیم خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مؤمنانی که
شکرگزار بوده و
اعمال صالح انجام می‌دهند و توبه کار باشند، و در برابر
خدا تسلیم باشند،
اجر و
پاداش آنها
بهشت جاودان خواهد بود.
تسلیم بودن در برابر
خدا، موجب ورود به
بهشت است.
الذین ءامنوا بـایـتنا وکانوا مسلمین• ادخلوا الجنة انتم وازوجکم تحبرون. «همان کسانی که به
آیات ما
ایمان آوردند و
تسلیم بودند. (به آنها خطاب می شود: ) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید!»
الذین آمنوا بآیاتنا و کانوا مسلمین" موصول" الذین" بدل از منادای مضاف در ندای" یا عبادی" است. ممکن هم هست صفت آن باشد. و منظور از" آیات" همه آن چیزهایی است که بر وجود خدای تعالی دلالت می کند، چه
پیغمبر باشد، و چه
کتاب، و چه
معجزه، و چه چیزهای دیگر. و منظور از اسلام تسلیم بودن به
اراده و اوامر خدای عزّوجلّ است.
. . قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک... وانی من المسلمین• اولـئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا ونتجاوز عن سیـاتهم فی اصحـب الجنة وعد الصدق الذی کانوا یوعدون. «.... می گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا
شکر نعمتی را که به من و
پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، .... و من از مسلمانانم!»
آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول می کنیم و از گناهانشان می گذریم و در میان بهشتیان جای دارند این وعده راستی است که
وعده داده می شدند.»
از
ابن عباس نیز نقل شده: من اتی علیه الاربعون سنة فلم یغلب خیره شره فلیتجهز الی النار!: " هر کس چهل
سال بر او بگذرد و
نیکی او بر بدیش غالب نشود آماده
آتش جهنم گردد"! به هر حال
قرآن در دنباله این سخن می افزاید: این
انسان لایق و با
ایمان هنگامی که به چهل سالگی رسید سه چیز را از خدا تقاضا می کند: نخست می گوید: " پروردگارا! به من الهام ده و توفیق بخش تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم ارزانی داشتی بجا آورم" (قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی و علی والدی).
این تعبیر نشان می دهد که انسان با ایمان در چنین سن و سالی هم از عمق و وسعت نعمتهای خدا بر او آگاه می گردد، و هم از خدماتی که پدر و
مادر به او کرده است تا به این حد رسیده، چرا که در این
سن و سال معمولا خودش پدر یا مادر می شود، و زحمات طاقت فرسا و ایثارگرانه آن دو را با
چشم خود می بیند، و بی اختیار به یاد آنها می افتد و بجای آنها در پیشگاه خدا
شکرگزاری می کند.
در دومین تقاضا عرضه می دارد: " خداوندا! به من توفیق ده تا
عمل صالح بجا آورم، عملی که تو از آن خشنود باشی" (و ان اعمل صالحا ترضاه).
آیه بیان گویایی است از
اجر و
پاداش این گروه از
مؤمنان شکرگزار
صالح العمل و توبه کار که به سه پاداش مهم در آن اشاره شده است.
نخست می فرماید: " آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول می کنیم" (اولئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا). چه بشارتی از این بالاتر که
خداوند بزرگ و
قادر و منان، عمل
بنده ضعیف و ناچیزی را پذیرا شود که این خود گذشته از آثار دیگر افتخاری است بزرگ و موهبتی است عالی و معنوی. موهبت دوم پاکسازی آنها است، می گوید: " ما از گناهانشان می گذریم" (و نتجاوز عن سیئاتهم).
در حالی که در میان بهشتیان جای دارند (فی اصحاب الجنة)» و این سومین
موهبت الهی نسبت به آنها است که آنان را با این که لغزشهایی داشته اند شستشو داده، در کنار نیکان و پاکانی جای می دهد که از مقربان درگاه اویند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۴۷، برگرفته از مقاله «تسلیم خدا».
