در اینکه منظور از تسرّى چیست چند قول وجود دارد:
۱. آمیزش با کنیز هرچند انزال صورت نگرفته باشد.
۲. نزدیکى با کنیز، همراه با انزال.
۳. آمیزش با کنیز پنهان داشته شده از چشم مردم و به خدمت گرفته نشده.
به کنیزى که جهت بهره‌ورى جنسى اتّخاذ مى‌گردد «سرّیّه» گفته مى‌شود و جمع آن «سرارى» است. مقابل آن «خادمه» قرار دارد و به کنیزى اطلاق مى‌شود که براى خدمت و کار، اتخاذ مى‌گردد.
تسرّى (اتخاذ سرّیّه) همچون نکاح، امرى مستحب است؛ بلکه در فرض بیم از ارتکاب گناه و داشتن توان تسرّى و ازدواج، واجب تخییری و در صورت توان بر تسرّى تنها، واجب عینی است.
خریدن کنیز در حال احرام هرچند به قصد تسرّى، جایز و صحیح است؛ گرچه در حال احرام تسرّى جایز نیست. برخى، خریدن کنیز به قصد تسرّى در حال احرام را حرام دانسته و احتمال باطل بودن معامله را نیز داده‌اند؛ هرچند عدم بطلان آن را قوى دانسته‌اند.
