• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترکی بن عبدالله آل سعود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلِ سُعود، سلسله‌ای منسوب به سعود بن محمد بن مِقْرِن که از ۱۱۴۸ق/۱۷۳۵م به بخشی از جزیره عربستان فرمان رانده است و اکنون نیز بر کشور عربستان سعودی که نام خود را از آن سلسله برگرفته، فرمان می‌راند. یکی از شخصیت‌های این خاندان، تُرکی بن عبدالله بود.



تُرکی بن عبدالله (حک‌ ۱۲۳۶-۱۲۴۹ق/۱۸۲۱-۱۸۳۴م). او در اثنای هجوم مصریان به سُدَیْر گریخت.


پس از مرگ مشاری یا بن معمر درگیر شد و پس از قتل او کوشید در ریاض پایگاهی به دست آورد، ولی کاری از پیش نبرد.


در شورش وهابیان در ۱۲۳۶ق/۱۸۲۱م در درعیه، رهبری وهابیان را به دست گرفت. وی حاکم دست نشانده مصریان را ساقط کرد و دولت وهابی را در درعیه دوباره بنیاد نهاد.


در اواخر ۱۲۳۷ق/۱۸۲۲م حسین ابوظاهر از سوی عثمانی‌ها وارد نجد شد.
ترکی به همراهی پسرش فیصل به مقابله رفت و پس از مدتی جنگ و گریز آن‌ها را از نجد بیرون راند.
[۱] حمزه، فؤاد، قلب جزیره العرب، ج۱، ص۳۴۴، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.
در همان سال بر پادگان ضعیف مصر در ریاض چیره شد و این شهر را پایتخت خود ساخت.
[۲] لوتسکی، و،تاریخ عرب در قرون جدید، ج۱، ص۱۳۵، ترجمۀ پرویز بابایی، تهران، ۱۳۵۶ش.
با حکومت او قدرت از خاندان عبدالعزیز بن محمد به خاندان عبدالله بن محمد منتقل شد.
وی در ۱۲۴۳ق/۱۸۲۷م مصریان را از شمّر بیرون راند
[۳] لوتسکی، و،تاریخ عرب در قرون جدید، ج۱، ص۱۳۵، ترجمۀ پرویز بابایی، تهران، ۱۳۵۶ش.
و با صالح بن علی، امیر حایل و نیز امیر شمّر صلح کرد.
[۴] حمزه، فؤاد، قلب جزیره العرب، ج۱، ص۳۴۴، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.

در ۱۲۴۵ق/۱۸۳۰م احساء را اشغال کرد و سپس رو به سوی خاور و جنوب خاوری یعنی بحرین و قطر و عمان آورد
در ۱۲۴۷ق/۱۸۳۱م شیخ بحرین را واداشت که به وهابیان زکات بپردازد.
[۵] کیلی، جی سی، الحدود الشرقیه لشبه الجزیره العربیه، ج۱، ص۹۷، ترجمۀ خیری حماد، بیروت، ۱۹۷۱م.



ترکی سرانجام در ۱۲۴۹ق/۱۸۳۴م توسط مشاری بن عبدالرحمن که از سوی محمدعلی پاشا تجهیز و پشتیبانی می‌شد، به قتل رسید. برخی آغاز حکومت او را ۱۲۴۰ق/۱۸۲۴م دانسته‌اند.
[۶] لاریمر، Gazetter از خلیج فارس، عمان و آسیای سعودی، نمودار ۱۳، انگلستان، ۱۹۷۰.



۱. حمزه، فؤاد، قلب جزیره العرب، ج۱، ص۳۴۴، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.
۲. لوتسکی، و،تاریخ عرب در قرون جدید، ج۱، ص۱۳۵، ترجمۀ پرویز بابایی، تهران، ۱۳۵۶ش.
۳. لوتسکی، و،تاریخ عرب در قرون جدید، ج۱، ص۱۳۵، ترجمۀ پرویز بابایی، تهران، ۱۳۵۶ش.
۴. حمزه، فؤاد، قلب جزیره العرب، ج۱، ص۳۴۴، ریاض، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م.
۵. کیلی، جی سی، الحدود الشرقیه لشبه الجزیره العربیه، ج۱، ص۹۷، ترجمۀ خیری حماد، بیروت، ۱۹۷۱م.
۶. لاریمر، Gazetter از خلیج فارس، عمان و آسیای سعودی، نمودار ۱۳، انگلستان، ۱۹۷۰.



دانشنامه جهان اسلام، ج۲، ص۴۲۵، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌سعود».    



جعبه ابزار