• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَجْف ( به فتح راء و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای لرزیدن و لرزاندن است. مشتقات واژه رجف که در آیات قرآن آمده عبارتند از: راجِفَه به معنای لرزنده، رَجْفَه رعشه و لرزیدن و مُرْجِف به معنى اضطراب‌آور است.



رَجْف به معنای لرزيدن و لرزاندن است. در اقرب آمده «رَجَفَهُ‌ رَجْفاً: حَرَّكَهُ، رَجَفَ‌: تَحَرَّكَ و اضْطَرَب شَدِيداً»
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «رجف».
در مفردات آن را اضطراب شديد گفته است.
صحاح نيز آن را زلزله و اضطراب شديد معنى كرده و دريا را رَجَّاف گويند براى اضطراب و حركت شديد موج‌ها مثل قول شاعر: «حَتَّى تَغِيَب الشَّمْسُ فِي‌ الرَّجَّافِ‌» تا آفتاب در دريا فرو رود.
طبرسی نيز اضطراب فرموده است.


(يَوْمَ‌ تَرْجُفُ‌ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثِيباً مَهِيلًا) «روزی كه زمین و کوه‌ها به شدت بلرزند و كوه‌ها تپّه‌هاى نرم باشند.»

۲.۱ - راجفه

(يَوْمَ‌ تَرْجُفُ‌ الرَّاجِفَةُ • تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ) «روزی كه لرزنده بلرزد و زلزله ديگرى در رديف آن.» در آيه مراد از لرزنده به قرينه آيه اول زمين است و «رادِفَةٌ» صفت رجفه است كه از فعل ترجف فهميده می‌شود.

۲.۲ - رجفه

(فَأَخَذَتْهُمُ‌ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ) رجفة لرزه است و آن چهار بار در قرآن آمده است آيه فوق درباره قوم صالح می‌باشد احتمال دارد مراد از رجفه رعشه بدن آنها باشد كه در اثر صاعقه لرزيدند و به زمين افتادند و شايد مراد لرزيدن زمين است در نتيجه نزول عذاب.

۲.۳ - مُرْجِف

(وَ الْمُرْجِفُونَ‌ فِي الْمَدِينَةِ ...) مُرْجِف به معنى اضطراب‌آور است و مراد از آن كسانى‌اند كه با نشر دروغ مردم را مضطرب و ناراحت می‌كردند. در اقرب الموارد گفت «أَرْجَفَ‌ الْقَوْمُ» يعنى شروع به نشر اخبار و فتنه‌ها كردند تا مردم را به اضطراب آورند.
[۱۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
ارَاجِيف دروغ‌هاى وحشت‌آور است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۵۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۶۱.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «رجف».
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۴.    
۶. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۴، ص۱۳۶۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۶۷۸.    
۸. مزّمل/سوره۷۳، آیه۱۴.    
۹. نازعات/سوره۷۹، آیات۶-۷.    
۱۰. اعراف/سوره۷، آیه۷۸.    
۱۱. احزاب/سوره۳۳، آیه۶۰.    
۱۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رجف»، ج۳، ص۵۷.    






جعبه ابزار