تَذُودان (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَذُودان: (امْرَاَتَیْنِ تَذُودَانِ)«تَذُودان» از مادّه
«ذود» (بر وزن قول) به معنای منع کردن و جلوگیری نمودن است،
دختران
شعیب مراقب بودند گوسفندانشان متفرق یا آمیخته با گوسفندان دیگر نشود.
(وَ لَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَ وَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَاء وَ أَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ) (و هنگامی که به چاه آب
مدَین رسید، گروهی از مردم را در آن‌جا دید که چهارپایان خود را
آب می‌دهند؛ و در کنار آنان دو زن را دید که از گوسفندان خویش مراقبت می‌کنند و به چاه نزدیک نمی‌شوند؛
موسی به آن دو گفت: «منظور شما از این کار چیست؟» گفتند: «ما آنها را آب نمی‌دهیم تا چوپان‌ها همگی خارج شوند؛ و پدر ما پیرمرد کهنسالی است قادر بر این کارها نیست.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تذودان تثنيه تذود است و آن مضارع است از ماده
ذود، كه به معناى حبس و منع است، و مراد از آن، اين است كه: آن دو زن گوسفندان خود را از اينكه به طرف آب بروند، و يا از اينكه با گوسفندان مردم مخلوط شوند، جلوگيرى مى‌كردند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَذُودان»، ص۱۲۵.
