تخییر شهوت، مقابل تخییر مصلحت عبارت است از تخییر در انتخاب یکى از دو یا چند چیز به دلخواه و بدون در نظر گرفتن مصلحت.از این عنوان به مناسبت در باب جهاد سخن رفته است.
جنگجوی بالغى که از سپاه دشمن در حال نبرد اسیر گردیده بنابر مشهور کشته مىشود. امام علیه السّلام در نحوه کشتن او بین گردن زدن و یا قطع دست راست و پاى چپ یا عکس آن و رها کردن تا مردن بر اثر خونریزی، مخیر است. تخییر یاد شده بنابر تصریح گروهى از متأخران، تخییر شهوت است.
برخى از آن جهت که گاه قطع دست و پا براى عبرتکفار و ایجاد رعب و وحشت در آنان اصلح است و گاه زدن گردن، احتمال دادهاند که تخییر یاد شده تخییر مصلحت باشد نه شهوت.
اگر نیروى دشمن پس از پایان جنگاسیر گردد کشته نمىشود؛ لیکن امام علیه السّلام بین آزاد کردن او بدون دریافت مالى و رها ساختن وى در ازاى دریافت مال و به بردگی گرفتن او مخیر است. بنابر قول مصلحتى بودن تخییر یاد شده، در صورت تساویمصلحت هر سه شق تخییر، تخییر شهوت خواهد بود.