تحویل (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جابه‌جا کردن و از حالی به حالی برگرداندن و همچنین تسلیم
مال تعهّد شده به متعهّدٌلَه را تحویل می‌گویند و از تحویل به معنای نخست در باب
طهارت و
صلات به مناسبت سخن رفته است.
هنگام
وضو اگر
انگشتر و مانند آن از چیزهایی که
مانع رسیدن
آب به
پوست می‌شوند در
دست باشد
واجب است با جابه‌جا کردن و چرخاندن آن آب را به پوست برساند و اگر انگشتر مانع نباشد بنابر تصریح برخی جابه‌جا کردن آن
مستحب است.
نقل و جابه‌جا کردن
میت پس از
دفن به غیر مشاهد مشرّفه و نیز بنابر مشهور به
مشاهد مشرفه جایز نیست.
انگشتر را از انگشتی به
انگشت دیگر کردن در حال
نماز به منظور حفظ عدد
رکعات، جایز است.
از مستحبات
نماز استسقاء برای
امام و نیز ـ بنابر قولی ـ برای
مأموم، تحویل ردا (
عبا) است و مراد از آن پشت و رو و یا سروته کردن عبا است.
برخی گفته‌اند: جمع هردو، نیکو و مطلوب است.
در تعداد و محل تحویل ردا در نماز استسقاء
اختلاف است. اکثر
فقها یک بار تحویل، پس از اتمام
نماز و قرارگرفتن امام بر فراز
منبر قبل از ایراد
خطبه را
مستحب دانسته‌اند. برخی سه بار تحویل را برای امام مستحب دانسته‌اند: یک بار پس از
سلام دادن، بار دوم پس از برآمدن بر منبر قبل از خطبه و بار سوم پس از خطبه. بعضی نیز تحویل ردا را دو بار مستحب دانسته‌اند: یکی پس از نماز برای امام و مأموم و دیگری پس از برآمدن بر منبر برای امام.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۸۵-۳۸۶.
