تَحْمیل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَحْمیل (به فتح تاء و سکون حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بار کردن است.
مشتقات
تَحْمیل که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
حُمِّلُوا (به ضم حاء و کسر میم مشدد) به معنای بر آن‌ها بار شده؛
تُحَمِّلْنا (به ضم تاء، فتح حاء و کسر میم مشدد) به معنای بر ما بار کن؛
حَمُولَةً (به فتح حاء و ضم میم) به معنی شتری که بر آن بار نهند؛
تَحْمِلُ (به فتح تاء و سکون حاء) به معنای قدرت حمل روزی خود را دارد، است.
تَحْمیل به معنای بار کردن است.
حَمُولَة به معنی شتری که بر آن بار نهند.
اسم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد.
به مواردی از
تَحْمیل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ.) «
تورات بر آن‌ها بار شده و به آن‌ها داده شده است.»
(رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ.) «
پروردگار ما آن‌چه را که طاقت نداریم بر ما بار مکن.»
(وَ مِنَ الْاَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ.) «و از چهارپایان بار بردار و کوچک از آن‌ها به شما داد بخورید از آن‌چه
خدا روزی داده است.»
(وَ کَاَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُها وَ اِیَّاکُمْ.) (چه بسا جنبنده‌اى كه قدرت حمل روزى خود را ندارد، خداوند او و شما را روزى مى‌دهد.)
در
المیزان فرموده: حمل رزق ذخیره آن است که انسان و از حیوانات مورچه، زنبور عسل و موش ذخیره می‌کند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تحمیل»، ج۲، ص۱۸۳.
