• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تارة (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تارة (مفردات‌قرآن).

تارة (به فتح تاء) از مفردات نهج البلاغه، به معنای دفعه و جریان، زمان و یک‌بار، که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به معاویه، توصیف دنیا و طاووس از این واژه استفاده نموده است.



تارة: به معنای دفعه و جریان آمده و جمع آن «تارات» است. همچنین در لغت آمده است: «تار یتور تورا: جری.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در ضمن نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: «فنحن مرة اولی بالقرابة و تارة اولی بالطاعة.» همچنین درباره دنیا فرموده است: «احوال مختلفة و تارات متصرفة، العیش فیها مذموم و الامان منها معدوم.» منظور از «تارات» جریان‌ها و تحولات است.
امام علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۶۵، در وصف طاووس فرموده است: «و تارة خضرة زبر جدیة.»
همچنین آن حضرت (علیه‌السلام) در خطبه ۸۳، فرموده‌اند: «و اعلموا انّ مجازکم علی الصراط و مزالق دحضه و اهاویل زلله و تارات اهواله».


این واژه چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. ابن منظور، لسان العرب، ج۴، ص۹۷.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۸۷، نامه۲۸.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۸، خطبه۲۲۶.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۸، خطبه۱۶۵.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۱، خطبه۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تارة»، ص۱۷۸.    






جعبه ابزار