• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تأثیرپذیری از قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تاثیرپذیری از قرآن، ایجاد زمینه برای اثرپذیری از قرآن می‌باشد.



فراهم کردن عوامل روحی اثرپذیری از قرآن کریم در هنگام تلاوت آن مستحب است. قاری باید به گونه‌ای قرآن را تلاوت کند که هر مطلبی می‌خواند و هر اشاره و خطابی که از قرآن بر زبان می‌راند، در او اثر بگذارد. اگر به آیات کیفر و عذاب رسید، از موجبات آن بر خود بترسد و بر حذر باشد، و اگر به وصف بهشت رسید، شوق پاداش الهی او را به وجد آورد و شادمان شود.


در روایات آمده است که مؤمنان در پاسخ به جمله «یا ایها الذین آمنوا» بگویند «لبیک». البته بهتر است این لبیک از اعماق قلب و جان باشد.
[۱] مشایخی، مهدی، آداب تلاوت قرآن، ص۱۵۶.
[۲] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۱، ص۲۱.



به اعتقاد امام ‌خمینی ازآنجاکه هدف از تلاوت قرآن، نقش بستن صورت قرآن در دل و تاثیر در قلب است. پس برای تاثیر قرآن در قلب آدابی لازم است از جمله آنها:
۱- تعظیم: یکی از آداب مهم قرائت کتاب الهی که عارف و عامی در آن مشترک‌اند و از آن نتایج حسنه حاصل می‌شود و موجب نورانیت قلب و حیات باطن می‌شود، تعظیم است.
۲- اخلاص: از آداب لازمه قرائت قرآن که تاثیر در قلوب دارد و سمت رکنیت دارد و بدون آن هیچ عملی ارزش ندارد، بلکه ضایع و باطل و موجب سخط و غضب الهی است، اخلاص است که سرمایه آخرت انسان می‌باشد.
۳- استعاذه: هنگام قرائت قرآن، وسوسه‌ها و خیال‌پردازی‌های شیطانی باید از محیط ذهن و جان برچیده شود تا فکر مجال همراهی با واژگان وحی پیدا کند، ازاین‌روی یکی از آداب مهم قرائت قرآن استعاذه از شیطان رجیم است که خار طریق معرفت و مانع سیر و سلوک الی ‌الله است.
۴- حضور قلب: یکی دیگر از آداب قرائت قرآن حضور قلب است که اگر نباشد قرائت بی‌اثر می‌شود و در روایات به حضور قلب بسیار اهمیت داده‌ شده است.
۵- تفکر: از آداب مهم قرائت قرآن تفکر است و مقصود از تفکر آن است که شخص قاری از آیات الهی جستجوی مقصد و مقصود کند که همان هدایت به سُبُل هدایت و خروج از مراتب ظلمات است.
۶- تطبیق: یکی دیگر از آداب قرائت قرآن که انسان را به نتایج بسیار و استفاده بی‌شمار از آن می‌رساند، تطبیق است یعنی در هر آیه از آیات الهی تفکر کند و مفاد آن را با حال خود منطبق کند و نقصان خود را به واسطه آن مرتفع کند.


۱. مشایخی، مهدی، آداب تلاوت قرآن، ص۱۵۶.
۲. خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۱، ص۲۱.
۳. خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، ص۱۸۰-۱۸۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۴. خمینی، روح‌الله، شرح چهل حدیث، ص۵۰۰-۵۰۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۵. خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، ص۲۲۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۶. خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، ص۳۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۷. خمینی، روح‌الله، شرح چهل حدیث، ص۵۰۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۸. خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، ص۲۰۳-۲۰۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    
۹. خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، ص۲۰۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تأثیرپذیری از قرآن».    
• دانشنامه امام خمینی، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰ شمسی.






جعبه ابزار