بیع حصاة
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بیع حصاة، از
داد و ستد های دوران جاهلی است. به این عنوان در باب
تجارت اشاره شده است.
«حصاة» به معنای سنگ‌ریزه است. از
بیع حصاة
تفسیر های گوناگونی شده است، از جمله:
۱. فروشنده و خریدار پس از تعیین
بها ی
کالا توافق می‌کردند از چند کالایی که نزد فروشنده است، خریدار، سنگ‌ریزه‌ای به سوی آنها پرتاب کند، به هریک
اصابت می‌کرد همان، کالای مورد معامله در برابر بهای تعیین شده، بود.
۲. در خرید و فروش
زمین، پس از آنکه بهای آن تعیین می‌شد، ریگی از محلّ مورد توافق، پرتاب می‌گشت و
مبیع (کالای مورد معامله) عبارت بود از حدّ فاصل میان محلّ پرتاب و محلّ اصابت
سنگ.
۳. پس از توافق مقدّماتی نسبت به تعیین کالا و بهای آن، در مرحله‌ی اجرا و
انشای بیع، پرتاب سنگ‌ریزه، جایگزین
صیغه ی بیع می‌شد، بدین معنا که فروشنده به خریدار می‌گفت: هرگاه این ریگ را پرتاب کنی کالای مورد توافق، از آن تو خواهد بود.
۴. پرتاب سنگ‌ریزه نشانه‌ی
لزوم بیع بود و فروشنده به خریدار می‌گفت: این کالا را به فلان
قیمت به تو فروختم به
شرط آنکه هر زمان سنگ‌ریزه را پرتاب کردم بیع
لازم گردد.
بیع حصاة از دادوستدهای عصر
جاهلیت بوده
که
شارع مقدس از آن
نهی کرده است، از این‌رو از معاملات باطل شمرده شده است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۱۷۷-۱۷۸.
