تبرّی اصطلاحی کلامی در برابر تولّی از آموزههای اسلام بویژه نزد شیعۀ امامیّه است. تبرّی از ریشۀ «برء» است و در زبان فارسی بیشتر به صورت «تبرّا» به کار میرود.
تبرّی ریشه در قرآن کریم دارد و «برائت» نام یک سورۀ قرآن است که با برائت خدا و پیامبرش از مشرکان آغاز میگردد. در روایات نیز بر اهمیّت مسئلۀ تبرّی، فراوان تأکید شده است. در حدیثی از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله، تبرّی از مهمترین و استوارترین رشتههای ایمان ذکر شده است.