• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بُخْل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بُخْل: (وَ اَمَّا مَنْ بَخِلَ)
«بُخْل» در سوره‌ «لیل» نقطه مقابل‌ «اعطاء» است که در گروه سخاوتمندان سعادتمند بیان شد، وَ اسْتَغْنی‌: «بی نیازی بطلبد». یا بهانه‌ای است برای بخل‌ورزیدن، و وسیله‌ای است برای ثروت‌اندوختن. یا اشاره به این است که او خود را از پاداش‌های الهی بی نیاز می‌شمرد.
بر عکس گروه اول که چشمشان دائماً به لطف خدا است. و یا خود را از اطاعت پروردگار مستغنی می‌بیند و دائماً آلوده گناه هستند. از میان این تفسیرهای سه‌گانه، تفسیر اول مناسب‌تر به نظر می‌رسد، هر چند جمع میان هر سه تفسیر نیز ممکن است.



(وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى) (امّا کسی که بخل ورزد و از این راه بی‌نیازی طلبد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه بخل در مقابل كلمه اعطاء- دادن به معناى ندادن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۰۹.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۱۷.    
۳. لیل/سوره۹۲، آیه۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۹۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۱۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۳۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۷۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بُخْل»، ص۹۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره لیل | لغات قرآن




جعبه ابزار