بَطِرَتْ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَطِرَتْ: (مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ)«بَطِرَتْ» از مادّه
«بطر» (بر وزن بشر) به معنیِ طغیان و غرور، بر اثر فزونی
نعمت است.
(وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مِّن بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًا وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِينَ) (و چه بسیار از شهرها و آبادیهایی را که بر اثر فزونی نعمت، مست و مغرور شده بودند هلاک کردیم! این خانههای آنهاست که ویران شده، و بعد از آنان جز مدت کمی، کسی در آن سکونت نکرد؛ و تنها ما وارث آنان بودیم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه بطر به معنای طغیان ناشی از نعمت است، و کلمه معیشتها به خاطر حذف حرف جر منصوب شده، و معنای جمله این است که: چه بسا قریهها که در معیشت خود طغیان کردند، و ما هلاکشان کردیم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بَطِرَتْ»، ص۱۰۴.