بطر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَطَر (به فتح باء و طاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای طغیان، حیرت، تکبّر می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف انسان از این واژه استفاده نموده است.

---

بَطَر به معنای طغیان، حیرت، تکبّر، آمده است.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف انسان می‌فرماید: «ان استغنی بطر و فتن و ان افتقر قنط و وهن؛ اگر غنی شود متکّبر گردد و اگر فقیر شود نومید و سست شود.»
همچنین در بیانی دیگر فرموده است: «الدهر یومان یوم لک و یوم علیک فاذا کان لک فلا تبطر و اذا کان علیک فاصبر»

---

این واژه با مشتقاتش شش ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---